NWN World in the Shadow

inc0

Co może robić mała niziołka na ludzkiej wsi? Krów nie popasie, bo za mała, pola nie zaora, bo za słaba, obiadu nie ugotuje, bo do kuchenki nie dosięgnie...
Przed takim dylematem stanęła Rugrin w najmłodszych latach swego życia.
Nie wiadomo co w gruncie rzeczy popchnęło ludzką rodzinę do przygarnięcia małego niemowlaka pozostawionego przez przejeżdżającą nieopodal karawanę niziołków. Powodów porzucenia mogło być wiele(najbardziej prawdopodobny to ten, że rodzice po prostu zapomnieli że mają dziecko-niziołki jak powszechnie wiadomo są rasą co najmniej roztrzepaną). No ale nie wgłębiajmy się w ten temat, gdyż dyskusja o motywach postępowania ludzi i niziołków wbiega już na grunta filozofii, a nie o tym mowa.
Tak więc dzieciństwo Rugrin nie było łatwe. Nudziła się ona niewymownie.
A jak pewnie wiecie drodzy czytelnicy zjawisko znudzonego niziołka można spokojnie porównać do tornada czy wybuchu malego wulkanu.
Pewnego dnia nasza bohaterka spotkała ludzkiego chłopca, który chwalił się, iż jego tatuś zrobił mu nóż, Rugrin musiała przyznać że całkiem ładny. Jednak zauważyła też, że chłopak ów nie wiedział jak się trzyma noże(skąd Rugrin wiedziała, jest tajemnicą nawet dla mnie).
Taki ładny nóż nie może pozostać w rękach takiego malucha, który nawet nie wiedział jak się nim posługiwać! Jeszcze zrobi sobie, lub komuś innemu krzywdę. Rugrin poczuła się w obowiązku, by zapobiec takiemu nieszczęściu. Pewnego dnia, gdy chłopak zostawił na chwilę swój nóż na kamieniu na łące, która była miejscem ich zabaw, Rugrin postanowiła oddać swoja przysługę światu. Pełna satysfakcji z wykonania dobrego uczynku Niziołka była już za daleko by usłyszeć płacz chłopca spowodowany utratą ukochanego noża.
A więc Rugrin miała nóż. Jej pierwszy nóż. Nigdy nie czuła się tak dobrze jak teraz, dzierżąc swój pierwszy nóż w garści. Jednak nie wszystko było takie różowe jak się wydawało. Rodzice chłopca podnieśli okropne larum kiedy dowiedzieli się o utracie noża. Oczywistym było kto za tym stoi. Potem było dużo zamieszania, krzyków, wyzwisk…no nieważne-liczy się to że opiekunowie Rugrin wyrzucili ją z domu (w sumie niewiadomo dlaczego- Rug przecież nie zrobiła nic złego, może nawet uratowała komuś życie? Kto wie?).
Mała Rugrin potem się błąkała po świecie zdobywając takimi czy innymi sposobami nowe noże i resztę wyposażenia. Nauczyła się otwierać zamki, zakładać pułapki i innych bardzo w życiu przydatnych umiejętności. W sumie to niewiadomo jak trafiła do Maleear. Ale czy to ważne? Ciekawe czy ten kapłan ma jakieś fajne kamyki…

Elerian

Sprite

Nie wiem jak wy możecie aż tyle pisać Very Happy

Mi po kilku zdaniach brakuje pomysłów aby pisać dalej.

Justyna

Wszystko fajnie oprócz tego, że masz sporo dłuuuugich wieokrotnie złożonych zdań. Zatraca się czytelność tego tekstu w pewien sposób przez to. Poza tym ok Wink

pozdrawiam

Justyna