NWN World in the Shadow

Eli_PL

Noc zapowiadała się przepięknie. Bezchmurne niebo ukazywało miliony gwiazd i tarczę księżyca. Lekki powiew poczuł na twarzy Samuel. Na jego twarzy malował się lekki uśmieszek, a w ręku spoczywał pierścień. W razie porażki była to jego jedyna nadzieja. Miał na sobie czar niewidzialności, dzięki czemu „te głupie bydlaki”, jak nazywał Trupie Golemy, nie mogły go zobaczyć. Nagle z jego ust zaczęło uchodzić powietrze niczym świst wiatru, lecz układał się w dające się wsłuchanemu człowiekowi zrozumieć. Inkantacje były w starym, zapomnianym przez większość ludzi zapomnianym języku. Wokół niego zawirowały cienie, skóra mu skamieniała, a wokół niego ledwo dostrzegalna była zielona otoczka. Nagle szczęk stali przerwał wszechobecną ciszę, zaś wielkie ręce Stalowego Golema zaczęły miotać się na wszystkie strony, opędzając się od gnijących poczwar. Głupie stworzenia napierały na Samuela całą siła nie zdając sobie sprawy, że każdy ich atak nie odnosi skutku. Bezmyślne konstrukty nie mogły pojąc, że zbroja śmieci, tarcza żywiołów i Kwasowa Opoka Mestila sprawiają, że każdy ich atak rani je same. Mimo, że walczył z sześcioma naraz, poradził sobie, stał się powrotem człowiekiem, rzucił jeszcze raz zaklęcia, by nie wygasły, znów zmienił kształt i stawił czoła kolejnym wrogom. Żaden z nich nie potrafił dać mu rady. Gdy tak walczył z kolejną falą przeciwników, wygasły jego tarcze, a ataki były na tyle niezgrabne, że bez problemu je parowały. Gdy myślał, że walka ta będzie trwała bez końca, przypomniał sobie o swoim starym przyjacielu. Wyszeptał imię „Doraven” i nagle przy jego boku pojawił się Piekielny Ogar. Pies rzucił się z wściekłością na jednego golema i go zabił, z drugim wytrwale walczył. Samuel odsunął się, przybrał z powrotem człowieczy kształt, odetchnął, skupił się i wyszeptał formułkę. Nagle wszystko wokół niego stanęło. Kolejna formułka, kolejna i kolejna, i gdy czas ruszył ponownie, z jego rąk wystrzeliło nagle trzydzieści magicznych pocisków, które ostatecznie dobiły golema.
- Doskonale, Doraven. Chodź, urządzimy sobie polowanie.
I znów wymruczał formułki i rzucili się w bój!

Justyna

Gall

Bo to jest walka czarownika z opokami zamienionego w konstrukt Smile

on nie podskakuje ani tez w żadnym wypadku nie unika, wręcz chce być trafiony.
Wiesz, to jest taka nietypowa walka Smile

to i opis nietypowy ...
ale emocje były jak na rybach, szczególnie jam mu opoki zeszły, wow, aż się zgrzałem, a najbardziej wtedy jak w postaci kontruktu przywołał chowańca Smile

)
Mnie taka szutczka nigdy się nie udała....
A ty eli to menda jesteś, i tajniki taktyki zdradzasz no i wogóle, ech...

Tordek

Jak na początek to dobrze, następnym razem staraj się unikać powtórzeń takich jak:

witia1

Hm hm hm, widze że coraz więcej osób chwyta za pióro (klawiaturę xD), i nawet jeśli tekst nieco do doparacowania, tu mam na uwadze powtórzenia niektórych słów oraz czasem nieco chaotyczny przekaz myśli (formułowania zdania), wart jest przeczytania i pochwalenia. Nieco wprawy brakuje Ci tylko i to wszystko, czasem przed zamieszczeniem warto to ze dwa razy przeczytać (choć nie zawsze, ja np wtedy zaraz chcę coś zmieniać i w końcu szlag mnie trafia a tekst ląduje w kuble xD). Tak więc zachęcam do kolejnych prób bo tylko one uczynią pisanie łatwiejszym w kontekście przekazywania tego co się pragnie, tak by każdy to odczytał bez problemu, bo to wcale nie bywa takie łatwe, (pomijając charakter pisma) człowiek poprostu myśli zawsze troszke na swój sposób a trzeba pisząc dostosować się nieco do odbiorców.

Eli_PL

Dostosować się do sposobu MYŚLENIA innych? Very Happy

Nie no, żartuję. A więc serdecznie dziękuję za przekazanie swych uwag (Szczególnie witii, ale jego wydały mi się najbardziej łagodne i przyjazne). Jeżeli jeszcze kiedyś coś napisze, to mam nadzieję, że nie będziecie mieli się czego czepnąć... Very Happy

witia1

Częściowo właśnie chodzi o dodstosowanie się do sposobu myślenia innych właśnie, ot chodźby unikanie skrótów myślowych bo mogą one być jasne tylko dla autora xD.

Justyna