NWN World in the Shadow

Tordek

2 tydzień podróży

Pierwszy zakup

- 130 sztuk złota i ani miedziaka mniej - zakrzyknął sprzedawca imieniem Unelor marszcząc brwi w groźnej minie, stojący obok niski, ale niezwykle krzepki krasnolud o jasno brązowej skórze uważnie przyglądał się zbroi, była dość dobrze wykonana, mimo że nie została tknięta ręką krasnoludów, warto było wydać na nią te kilkadziesiąt sztuk złota, czarna półpłytowa zbroja, ze złotymi zdobieniami lśniła kusząco w blasku zachodzącego słońca, a rudobrody krasnolud wciąż nie mógł zdecydować się na jej zakup.
- Wy elfy nie wiecie co to zbroja przedniej roboty, dam ci za nią 100 szt złota i pluję sobie w brodę, że aż tyle muszę na nią wydać - w głębi duszy wiedział że to dobry zakup, ale ni zwykł przystawać na propozycje ludzi, którzy nie wiedzą co to krasnoludzka jakość. W końcu sprzedawca przystał na propozycję krasnoluda.
- Niech ci będzie krasnoludzie, twój lud jest strasznie uparty i niezjednany, choć wiem, że tanio ją sprzedaje mimo iż jej pochodzenie nie ma krasnoludzkich korzeni, lżej mi na sercu, że oddaje ją w dobre ręce - mimo że krasnoludy to twardy i uparty lud potrafią docenić pomoc innych. Tak więc krasnolud odparł, przemawiając uroczyście jakby składał przysięgę.
- Jesteś dobrym elfem, niewielu takich znam, wiedz że ta zbroja staje się teraz własnością Tordeka, syna Foigana, syna Toigana, brata Balina jednego z pierwszych stąpających po tej ziemi i nie splami jej nigdy krew niewinnych istot, będzie służyła dobrej sprawie i zawsze w służbie dobra - elf pod wrażeniem słów mężnego krasnoluda, odwrócił się podszedł do skrzyń nieopodal i wyciągnął z niej jakiś przedmiot zawinięty w szmaty. Podszedł do Tordeka i odwinął stare skrawki materiału, z pod nich wyłonił się topór iście wspaniałej roboty, starannie wykute i mocno zahartowane ostrze głowni, ostre jak brzytwa, ciężka krótka rękojeść wyglądała na nieporęczną i w istocie taka była dla ludzi czy elfów, ale nie dla krasnoludów, wtem sprzedawca przemówił.
- Kupiłem ten topór od znajomego mojego ojca, dziada i pradziada krasnoluda imieniem Irmin, trzymałem go do momentu w którym znajdzie się godny noszenia go, takowego nie znalazłem, aż do dziś, gdy... - przerwał na chwilę spoglądając na krasnoluda, który był zachwycony kunsztem z jakim topór został stworzony, przez mistrzów kowalstwa, w kuźni głęboko pod ziemią, jął kontynuować - gdy ty zjawiłeś się w moim sklepie, mimo iż topór warty jest bardzo wiele, przyrzekłem że nie sprzedam go za więcej niż 100 sztuk złota, a więc jak krasnoludzie będziesz godzien noszenia go przy boku? Nie proś żebym przyjął większą kwotę gdyż splami to mój honor, a moje przysięgi będą warte tyle co miedziany naszyjnik - jego spojrzenie spotkało się ze spojrzeniem Tordeka, w którego błękitnych oczach paliła się rządzą posiadania go, bez zastanowienia kranolud oparł - dziękuję ci poczciwy elfie, nie musisz mi prawić o honorze, gdyż wiem że rzecz ta ważniejsza jest niźli życie, twoje imię na długo utkwi w mojej pamięci, gdyż uczyniłeś mi wielką radość darując coś czego mogłem nie zobaczyć na własne oczy przez następne kilkanaście lat, z dumą mogę wręczyć ci te 100 sztuk złota, a każdemu kogo spotkam i zapyta czyś uczciwy sprzedawca odpowiem tak uczciwy on, jeden z niewielu najuczciwszych - gdy dał kupcowi uzgodnioną kwotę i dostał w ręce krasnoludzki topór bojowy zamyślił się bardzo i tak zapatrzony w jego świetność oddalił się, wcześniej pożegnawszy się ze sprzedawcą.

Na razie tyle wraz ze wzrostem doświadczenia w grze będę dopisywał dalsze części historii w których będą ujawniane wątki z przeszłości. Numer tygodnia oznacza poziom doświadczenia postaci, na razie 2 tydzień, więc i drugi poziom, oraz co się wtedy działo.

Kebur

naprawdę łądnie to opisałeś, ośmielę sie nawet powiedzieć, żelepiej mi sie to czytało niz opis postaci Justyny Iris [nie obraź się Wink

]
lubie krasnoludy, i jak to czytałem, zachwyciło mnie to, że tak starannie o tym napisałeś, o rzecach które kransoludy lubią najbardziej. Topór, który potem został wtrącony do wątku - to było szczegolnie fajne.

I zadziwnło mine to, że takjabys w swojej opowieści pogodził dwie nie lubiące się na ogół rasy, Elfy z Krasnoludami.
Szacunek dla Ciebie.

Tordek

Dzięki za pochwałę, ale chyba nie było lepsze od opowiadania Justyny Wink

Ja też lubię krasnoludy i starałem się w moim opowiadaniu właśnie to podkreślić i chyba mi się udało Razz

Niedługo następne opowiadania, a w nich min: spotkanie z żubrem, obóz orków, jaskinia goblinów i sale żywych statuł.

Justyna

Jeej, a mi się klimat krasnali podoba strasznie, to tacy romantyczni goście, z całym bagażem honoru i zobowiązań wobec szeroko pojętej ludzkości Smile

Faajne, ja to bym pewnie napisała to deczko inaczej, ale każdy pisze tak jak lubi Wink

Tordek, masz priva Smile

witia1

I wreszcie przyszło mi jakiego braciaka pochwalić xD naprawde miło się czytało i będe czekał na dalsze rozdziały, hehe nawet mnie nieco nasunęło to na myśl by coś jeszcze skrobnąć, niech tylko sesja się skończy.