NWN World in the Shadow

witia1

Więc historia po raz drugi jako, że na stare forum wracamy xD.

POCZĄTEK
Było już grubo po zmierzchu gdy do karczmy wszedł młody, dobrze ubrany mężczyzna. Przy jednym ze stolików od razu się ożywiło kilku biesiadników odstawiając kufle i nawołując go by się przysiadł.
- Chodź do nas Bernilu, i jak tam już po?
Na to Bernil zawołał na całą karczmę.
- Niech tu się zjawi właściciel tego miejsca!
Po krótkiej chwili podbiegł do grupy przyjaciół pulchny oberżysta.
-W czym moge służyć lordzie Ashall.
- Piwo i strawa dla wszystkich na mój koszt, dziś ja stawiam, jakoż iż właśnie zostałem ojcem, a nasz gród zyskał nową kobietę tej nocy.
- Oczywiście lordzie Ashall.
Pulchny mężczyzna szybko pobiegł w stronę kontuaru, licząc w myślach zyski jakie przyniesie mu ten wieczór.
WYPADKI
- Vela, do cholery, znów nie robisz tego jak cię prosiłem.
12 dziewczyna wzruszyła ramionami, co jeszcze bardziej rozgniewało jej nauczyciela szermierki.
- Garda wyżej wbij to sobie do głowy dziewczyno.
- Ale to nie ma sensu, to wszystko jest głupie...
- Sama jesteś głupia skoro tak myślisz to może ci uratować kiedyś życie.
Szermierz po raz
Kolejny natarł na dziewczynę serią niezbyt wymagających uderzeń i jak zwykle nie udało jej się ich sparować. Jej broń wylądowała na ziemi, jak i ona sama.
- Widzisz teraz mógłbym zrobić co zechcę, bez problemu cię zabić lub okraść.
- Nie możesz...
- A niby co mnie powstrzyma, raczej nie twój miecz *zaśmiał się swym nosowym śmiechem który tak drażnił młodą panienkę Ashall*
- Jestem szlachcianka i masz się mnie słuchać.
- Och więc uważasz, że szlachectwo uchroniło by cię przed mieczem? *naigrywał się z dziewczyny*
W Veli zagrała wściekłość, miała ochotę dać nauczkę zarozumiałemu, w jej mniemaniu, nauczycielowi. Powiększało ją jeszcze bardziej to iż zdawała sobie sprawę, że nie ma na to szans. Wtem jej furia jakby zgromadziła się i w postaci błyskawicy pomknęła w stronę szermierza, rzucając nim o 5 metrów wstecz. Vela zerwała się na równe nogi i pobiegła zaskoczona by zobaczyć czy mężczyźnie się nic nie stało, ten wstał dość szybko, jednak w ochronnym kubraku wypalona była spora dziura, a włosy na głowie uległy spaleniu. Starał się zachować godność, jednak spoglądał na dziewczynę z mieszanką zaskoczenia i strachu.

Przez las jechała dwójka konnych, młoda dziewczyna i mężczyzna około trzydziestu pięciu lat. Oboje uzbrojeni w łuki a prowadziła ich trójka myśliwskich psów. Nagle rozległo się szczekanie, a harty wyrwały do przodu.
- Ha mamy szczęście złapały trop - zawołał mężczyzna - w końcu może dopadniemy tego starego wygę już nam zwiał dwa razy. To stanowczo za dużo.
- Może tym razem się uda. Odpowiedziała dziewczyna.
Po krótkim acz szybkim galopie dotarli do małej polanki zakończonej skałami i jaskinią przy której psy poszczekiwały nerwowo.
- Uważaj Vela, zapewne to jego barłóg, musimy mieć się na baczności, zostań z tyłu i mnie osłaniaj jakby wyskoczył strzelaj.
Dziewczyna pokiwała głową i zsiadła z konia stając w pozycji do strzału i napinając łuk, gdy jej towarzysz podchodził powoli do jaskini . Nagle z krzewów nieopodal dziewczyny wyskoczył niedźwiedź, gdy ona obracała się do strzału, przerażony wierzchowiec wpadł na nią i ją przewrócił uciekając w las. Vela z przerażeniem próbowała się podnieść i odsunąć z trasy pędzącemu niedźwiedziowi jednak w głębi duszy wiedziała że te próby są daremne.
Gdy zwierzę było już tylko kilka metrów od niej zaskowyczało przeraźliwie i padło na ziemie a dziewczyna zauważyła, że otacza ją jakieś dziwne pole niebieskawej energii.
- Co do diabła?! Krzyknął jej towarzysz jednak opanował się szybko i posłał w kierunku niedźwiedzia strzałę uśmiercając zwierzę.
Po chwili pole znikło a Vela padła wyczerpana na ziemie ciężko dysząc.
- Proszę, nie mów nikomu co się stało - powiedział odsapnąwszy nieco - tato zaś będzie się martwił.
-Ale cóż to było?
- Nie wiem za bardzo ale czasem się dzieje coś dziwnego jak się boje lub czegoś bardzo chcę. A teraz obiecaj że nikomu nie powiesz, nikt nie może się dowiedzieć.
Mężczyzna z tępym wyrazem twarzy pokiwał jedynie głową.

Vela szperała pośród półek niewielkiego sklepu z magicznymi przedmiotami prowadzonego przez znanego w okolicy maga i łowcę przygód, co róż biorąc coś do reki i odkładając na bok.
- Mała pospiesz się - Zawołał ciepłym głosem Bernil - wiem że to ma być prezent na twe 16 urodziny ale siedzisz tu już pół dnia.
- Już, już tatku ostatnia półka mi została.
Nagle przykuła jej uwagę księga obita czerwoną skórą, i okuta złotem wciśnięta w kąt regału. Szybko otworzyła ją i zaczęła czytać pierwszą stronę. Wszystko wydawało się dziwne a jednocześnie zrozumiałe, w jej umyśle poczęły się tworzyć obrazy układu rąk i słów.
Nawet głośny krzyk maga nie wyrwał jej tej chwili koncentracji. Następny był wybuch gdy energia magicznej kuli eksplodowała na środku pomieszczenia. Oszołomiona dziewczyna ledwo zarejestrowała jak ojciec wyciągał ją z płonącego budynku a mag w panice skandował zaklęcie za zaklęciem próbując opanować pożar.
Dwa dni później mag przybył do posiadłości rodziny Ashall, jak się umówił z Bernilem w celu omówienia szkód i sposobu zadośćuczynienia im. Suma jaką wypowiedział powaliła by niejednego bogacza, jednak o dziwo nie żądał jej zwrotu.
- Twa córka na okres 10 lat to mój warunek.
- Że co?
- Będzie terminować u mnie przez 10 lat a ja nauczę ją panować nad jej talentem, mało który niewyszkolony umysł wytrzymał by ten czar a jej udało się go nawet rzucić, zawsze marzyłem o tym by uczyć kogoś z takim talentem.
Bernil oszołomiony popatrzył na maga.
- Myślałem że....
- Więc źle myślałeś teraz pozostaje już tylko czy przystajecie na me warunki.
- Tak, chcę się nauczyć panować nad tym - wypaliła Vela - od kiedy mamy zaczać?
Czarodziej zaśmiał się.
- Chodźby od jutra młoda damo, wiedz jednak że nie będzie to łatwe i miłe a ja nie toleruje obijania się.

NOWE DROGI
- Vela, nieźle musze przyznać że nieźle. Zawołał mag widząc jak magiczna tarcza osłania dziewczynę przed uderzeniem golema. Po chwili magiczny pocisk unieszkodliwił konstrukta i dziewczyna z okrzykami radości wyszła z wyznaczonego pola walki.
- Tak jak mówiłem jesteś już gotowa by samodzielnie zdobywać nowe doświadczenia, i kształtować dalej swe umiejętności.
Następnego ranka Vela była juz spakowana, i z samego rana zaraz po śniadaniu gotowa do drogi.
- Mam nadzieje że nie zapomnisz o starym nauczycielu gdy już świat o tobie usłyszy.
- Nawet na to nie licz będę cię odwiedzać co roku by pokazać jakie zrobiłam postępy.
Czarodziej przytulił dziewczynę i wręczył jej małą sakiewkę i pierścień.
- Trochę monet zawsze się przyda a pierścień pomoże ci się ze mną skontaktować, gdy będziesz w potrzebie. Weź także kasztankę którą tak lubisz nie ma co zdzierać obuwia na gościńcu Tak więc by nie przedłużać jakiż cel obrałaś.
- Trioch to na początek, a później zobaczę. Uścisnęła maga i pobiegła w stronę stajni i nowej przygody.

Kebur

ciekawe. opisujące prawie, że krok po kroku co dzuiała sie z bohaterką ;D
ale nie powiem, że troche sie zamieszałem tak mniejwiecej w srodku, ale pod koniec zrozumialem Wink

Tordek

Ładnie, ciekawie się czytało, w środku można było się zamieszać ponieważ w pewnym momencie chyba nie dopisałeś "a" i wyszło że mężczyzna gadał za Velę, poza tym interesujące opowiadanko.

Gall

To ta czarodziejka która ciągle ginie? Heh, długo czasu uplynie zanim jej nauczyciel będzie mógł być z niej dumny ...

Justyna

Jako że jestem znana jako 'czepaicz', to zacznę się teraz czepiać ;P Czytaj to z przymrużeniem oka i weź poprawkę, że to o czym nie napisałam mi się podobało Wink

(Albo nie było aż takie złe Very Happy

)

witia1

HA! *zakrzyknął radośnie* wreszcie komentarz na jaki czekałem z Twojej strony. Gdyż ten wytyka moje braki, niedostatki i mój sposób opisywanie tego co widzę, czyli także przelewania świata wyobrażonego na tekst.

Zacznijmy od **, jest to sposób oddzielenia emotek, czyli zachowań postaci od jej wypowiedzi przyzwyczajenie głównie powoduje że wstawiam je w tekście, w opowiadaniu można spokojnie ich uniknąć. Na serwach z choć elementami rpg napewno byś się z tym spotkała, pisząc w ten sposób opisujesz co postać robi a nie mówi. Zaczerpnięte to zdaje się z Ultimy, ale głowy sobie ściąć nie dam, przeszło na inne gry w których opisuje się zachowanie/wygląd postaci. Nie jest naturalnie niczym obowiązującym czy dasz tam ** "" czy coś innego nie zrobi różnicy, kwesita pewnego przyzwyczajenia i dostosowania się do ogółu jedynie sugeruje uzywanie **.

Co do samych komentarzy teraz. Część słów/zwrotów opisujących to co się dzieje wynikają poprostu z mojego sposobu analizowania tego co chcę przekazać więc narzuca to automatycznie mój sposób mówienia więc i pisania. Co do wielu poprawek naturalnie się zgadzam że są milsze dla oka i czytelnika, ja zwyczajnie pisząc tak układam myśl jaką przelewam na papier a Ty w inny sposób, mi brakuje nieco umiejętności przelania emocji na tekst. Ja myśle w sposób bardziej ścisły matematyczny więc zawsze takie poprawki mile widziane, człowiek w końcu na błędach się uczy.

Justyna